Potrawy wielkanocne

Zawsze warto mieć w zanadrzu coś na szybki awaryjny obiad, lub co najmniej konkretną bazę do przygotowania sycącego dania. U mnie często sięgamy po kiełbasę białą, jako punkt wyjściowy pod domowy żurek, kiełbasę zapiekaną w kapuście kiszonej, przypiekanej na patelni, lub gdy jest ciepło na zewnątrz – kiełbaskę na grilla. Tak naprawdę, wyrób białej kiełbasy jest banalnie prosty i „czystej” pracy przy niej jest tyle co przy kotletach mielonych, a satysfakcja z przygotowania kiełbaski dużo większa. Kiełbasa z poniższego przepisu, jest delikatna w smaku z wyczuwalną kolendrą, idealnie nadającą się na żurek, czy na grilla.

Domowej roboty białą kiełbasę można przyrządzić na wiele sposobów: podgotować, jako bazę do żurku, przypiec, na grilla lub też poświecić trochę więcej czasu i podać ją zapiekaną w sosie chrzanowym. Wykonanie tego przepisu jest proste, szybkie i nie wymaga specjalnych umiejętności… a danie wychodzi wyśmienite i co najważniejsze szybko znika z talerzy. 

Po dojściu do wprawy w nadziewaniu jelit wieprzowych przyszła kolej na zmierzenie się z jelitami baranimi i zrobieniu swoich pierwszych kabanosów. W porównaniu do jelit wieprzowych jelita baranie są dużo bardziej delikatne i bardzo szybko pękają. Przy nadziewaniu potrzeba dużo więcej cierpliwości i precyzji niż przy jelitach grubych. Polecam zatem zaczynać od robienia grubych kiełbas a dopiero potem próbować swoich sił w starciu z cieniutkimi jelitami baranimi. Podjąłem jednak wyzwanie i ... nie żałuję. Pierwszy raz nie był łatwy ale wysiłek się opłacił. Kabanosy wyszły przepyszne i nadają się zarówno do serwowania na zimno jak również na gorąco. Teraz regularnie goszczą na stole moim oraz mojej rodziny, która ciągle domaga się świeżych „dostaw”...

Ostatnio miałem ochotę na trochę „surowizny”, a mianowicie na polędwicę wędzoną w zimnym dymie. Największym wyzwaniem jest zawsze utrzymanie i pilnowanie temperatury wewnątrz wyrobu. Jednak jeśli ktoś korzysta z wędzarni elektrycznych nie jest to już problemem. Do posypki (niektórzy używają nazwy obsypki) polędwicy (schabu wieprzowego bez kości)  użyłem orientalnej, aromatycznej przyprawy PDP VEGA Kolonialna.   

Po namowach żony, która odczuwała już lekki przesyt wszystkim co wędzone postanowiłem (albo żona postanowiła), żeby zrobić kiełbasę białą parzoną. Długo oponowałem ponieważ nie przepadam za tego typu kiełbasą (chyba że upieczoną na grillu), no ale cóż zrobić jeśli żona brzęczy jak komar nad uchem i nie daje spokoju. Zakasałem więc rękawy i do boju. Długo zastanawiałem się jakich przypraw użyć. W końcu postawiłem na połączenie przypraw Sekretnej z Sułtańską. Wybór okazał się idealny. Połączenie dominującego smaku czosnku niedźwiedziego w "Sułtańskiej" razem z lubczykiem i pieprzem w "Sekretnej" okazało się rewelacyjne. Całości dopełnił smak kolendry łupanej dodanej osobno. Kiełbasa została sparzona i wystudzona więc nadszedł czas na degustację. Zanim sam zdążyłem skosztować żona już pierwsza zdążyła porwać kawałek i ... bardzo jej smakowało. Podsumowując: żona zadowolona więc i ja jestem zadowolony bo mam na jakiś czas święty spokój.

Dosyć długo zabierałem się do zrobienia swojej pierwszej kiełbasy. Zawsze kojarzyło mi się to z ogromem pracy (wybranie odpowiedniego mięsa, krojenie, mielenie przyprawianie, nadziewanie itd). Faktycznie całkiem sporo tej pracy jest, ale nie jest to tak skomplikowane jak by się mogło początkowo wydawać. Wystarczy trochę chęci, cierpliwości (szczególnie przy nadziewaniu kiełbas) i dalej jest już z górki. Na „pierwszy ogień” poszła przyprawa Dobry Smak Rozkoszna BG -  mieszanka kilku czosnków z kawałkami pieprzu czarnego i to był strzał w dziesiątkę. Kiełbasa wyszła mocno czosnkowa, pikantna, taka jak kiedyś..

Kiedyś w czasie dużego grillowania kiełbasek, gdy nie nadążałem z ich przewracam aby się nie przypaliły zapragnąłem ułatwić sobie „życie” i następnym razem zwinąłem je w ślimaki. Aby się trzymały razem przebiłem je długimi drewnianymi szpilkami. Pomysł się spodobał moim gościom ale mnie najbardziej. Przy okazji wypróbowałem nowy ciekawy smak: dużo cebuli i trochę majeranku. Smakowało wyśmienicie. Ten sam farsz użyłem do kiełbasy podwędzanej a także część farszu upiekłem w piekarniku, ale o tym napiszę w innym terminie

Baleron a także inne wędzonki wykonuje się podobne. Trzeba pamiętać, że do wędzonek bardziej tłustych trzeba dodać trochę więcej soli i gotować też w nieco wyższej temperaturze.  Święta „za pasem”  a więc do dzieła! Zróbcie baleron taki jak Wam smakuje.

Na fotkach zobaczycie trochę większe ilości schabu niż podaję w recepturze. Zakładam, że będziecie pierwszy raz ostrożni i nie zaryzykujecie „produkcji” większej jak na własne potrzeby. Dlatego też ta domowa receptura, którą podaję poniżej będzie dla Was bardziej użyteczna. Polecam schab soczysty i wyjątkowo smaczny – inny niż dotychczas Wam znane.

Gdy myślę o wątrobie zawsze nasuwa się pierwsze skojarzenie: pasztet, wątrobianka, może salceson … ale nigdy kiełbasa! Postanowiłem powalczyć z tym stereotypem i wymyśliłem kiełbasę z dość dużym dodatkiem wątroby. Jednak aby pozbyć się uciążliwej goryczki, wątrobę ugotowałem a potem dodałem ją do farszu. Spróbujcie, do odważnych świat należy!