Zawsze robię przy jednej „robocie” krupniok czarny i biały. Tym razem postanowiłem nieco utrudnić sobie zadanie i zrobiłem dwukolorowe ślimaki z farszem krupnioka białego i czarnego. Wyrób taki przyciąga wzrok i ładnie się prezentuje. Drugą zaletą jest to, że osłonki baraniej po podsmażeniu nie trzeba ściągać, ponieważ jest cienka i delikatna.
Naszła mnie ochota ostatnio na kiełbasę podsuszaną. Do przyprawienia użyłem mojego ulubionego smaku „Kiełbasa swojska”. Wszystko zrobiłem w zasadzie tak samo jak zawsze tylko dodałem łopatkę i obniżyłem dodatek wody do 5%. Po podsuszeniu kiełbasy smak stał się dużo bardziej wyrazisty. Oczywiście kiełbasa jest twardsza i wymaga „porządnego” gryzienia.
Po zrobieniu kiełbasy paprykowej w wersji kanapkowej jak i w standardowych jelitach wieprzowych, przyszła kolej na wypróbowanie tego składu w jelitach baranich. Efektem takiej próby są pyszne mini kabanosy paprykowe. Różnica w smaku w porównaniu do poprzednich wersji tej kiełbasy jest taka, iż dym przeniknął bardziej do środka i smak „wędzonego” oraz papryki jest bardziej wyrazisty.
Bardzo odpowiada mi charakterystyczny smak czosnku niedźwiedziego. Jednak w połączeniu z posmakiem wędzenia już mi nie smakuje. Postanowiłem zatem kiełbasę tylko sparzyć. Bez wędzenia smak czosnku niedźwiedziego zdecydowanie bardziej mi odpowiada w kiełbasie.
Kiełbaski na grilla, muszą być zwięzłe a farsz nie może rozpadać się i kruszyć. Dlatego od dłuższego czasu, część tłustego mięsa mielę na mniejszym sitku, a następnie długo wyrabiam. Ta kiełbaska, powstała poniekąd z przypadku, gdy została mi wędlina z prasowanki, właśnie z takimi dodatkami. Grube plastry przysmażyłem na grillu, co okazało się strzałem w dziesiątkę.
W ramach odpoczynku od wieprzowiny na testy wziąłem udziec z indyka. Jako, że pieczonego indyka bardzo lubię, to teraz przyszła pora na wersję wędzoną. Stężenie solanki zrobiłem tak jak do wieprzowiny bez zbędnego kombinowania. Jedyną zasadniczą różnicą w obróbce było to, że mięso było najpierw parzone a potem wędzone. W efekcie wyszedł kawałek naprawdę dobrego i soczystego mięsiwa.
Kolejne podejście do kurczaka obarczone było większą presją, ponieważ miał być serwowany dla zaproszonych gości. Oczywiście gotowanie, suszenie i wędzenie należało rozpocząć odpowiednio wcześniej, aby goście nie musieli czekać. Kurczak zaraz po uwędzeniu jest bardzo soczysty i aromatyczny, a podawany z pieczonymi ziemniaczkami – nie ma sobie równych
Opanowałem produkcję polędwicy łososiowej więc przyszła kolej na przetestowanie innej obróbki - polędwiczek wieprzowych. Wędziłem w niskiej temperaturze dwa dni zamiast jednego i odwiesiłem na tydzień w chłodne i przewiewne miejsce. Po takim czasie polędwiczka jest bardziej wysuszona a smak jest dużo bardziej wyrazisty. Osobiście bardziej mi odpowiada taki sposób obróbki polędwiczek więc będę go powtarzał.
Niedawno wędziłem schab na zimno podobnie jak polędwiczki. Uznałem jednak, że dobrze byłoby go obtoczyć w jakiejś przyprawie i dopiero potem wędzić. Wybrałem przyprawę „sułtańską” z dużą ilością czosnku niedźwiedziego. Po dwudniowym wędzeniu i tygodniowym podsuszaniu nadszedł czas na degustację. Smak przeszedł moje najśmielsze oczekiwania. Prawdziwy rarytas.
Kiełbaski drobiowe są najchętniej zajadaną przez dzieciaki wędlinką podczas śniadania lub kolacji. Dlatego postanowiłem wykonać ją samodzielnie. Kupiłem mięso ze sprawdzonego sklepu z mięsem drobiowym. Postawiłem na sprawdzony duet przyprawowo – ziołowy (Turbo Smak AN i Dobry Smak Sekretna). Kiełbaski wyszły rewelacyjne.