Dużo ostatnio słyszałem o gotowaniu mięs w workach próżniowych czyli metodzie gotowania sous vide. Smak mięsa gotowanego w woreczkach próżniowych jest zupełnie inny, niż mięsa przygotowanego na parze. Mięso jest pełniejsze w smaku, zachowuje zwartą strukturę. Zamknięcie w próżni przyprawionego mięsa powoduje również przeniknięcie smaku wewnątrz mięsa. Reasumując godna uwagi alternatywa dla mięs gotowanych w wodzie lub na parze.
Przyszła mi chęć na zrobienie kabanosów. Tak dla odmiany od kiełbas białych i grubych wędzonych. Uruchomiłem swoje wszystkie pokłady cierpliwości (wiadomo nadziewanie cienkich jelit baranich to zupełnie inna robota niż z wieprzowymi) i przystąpiłem do działania. Tym razem poszło wyjątkowo „gładko” jelita nie pękały a metrów szybko przybywało na blacie. W efekcie wyszło parę kilogramów smacznych kabanosów.
Do zrobienia tej kiełbaski użyłem sprawdzonej już przyprawy do kiełbasy wiejskiej. Sposób obróbki troszkę zmieniłem: najpierw kiełbasę sparzyłem (ale tylko do 60°C w środku) a potem włożyłem do wędzarni na wędzenie i podpiekanie. Efektem takiego zabiegu jest niezwykle miękka i delikatna skórka na kiełbasie oraz niepowtarzalny smak i aromat.
Do wielu potraw mięsnych, w celu uszlachetnienia smaku dodaje się różne alkohole: piwo, brandy, wino… Po udanej próbie uwędzenia szynki z zalewy piwnej, tym razem postanowiłem spróbować z winem. Aby mięso nie było słodkie, mój wybór padł na czerwone wytrawne wino. Początkowo zapach i kolor zalewy nie był zbyt zachęcający, ale po uwędzeniu moje wątpliwości zostały rozwiane. W szynce był wyczuwalny smak wina, a mięso nabrało ciekawej intensywnej barwy.
Jako, że golonko uwielbiam w każdej formie, to przyszła pora na wersję słoikową. Aby było coś „do gryzienia” to postanowiłem zmielić golonkę na szarpaku aby były maksymalnie duże kawałki mięsa. Efekt przeszedł moje najśmielsze oczekiwania. Wyszła naprawdę dobra „słoikówka” do krojenia na kanapkę.
Zazwyczaj do wędzenia kupuję szynkę tzw. kulkę czyli górną zrazową. Tym razem jednak postanowiłem uwędzić dolną zrazową w jej oryginalnym kształcie – bez owijania siatką. Do wędzenia użyłem przypraw, które wcześniej sprawdziły się jako składnik zalewy do karczku.
Aby przełamać smak kiełbasy wiejskiej postanowiłem dodać mieszankę zawierającą lubczyk i pietruszkę. Pieprz, czosnek i gałka muszkatołowa przełamane lubczykiem i pietruszką dały bardzo ciekawy efekt.
Czasem nachodzi mnie chęć na zjedzenie solidnej porcji mięsa, które nie koniecznie jest zgodne z zaleceniami dietetycznymi. Golonka - pyszna , soczysta, z przypieczoną skórką w towarzystwie surówki z kiszonej kapusty, kminkowego pieczywa i świeżo startego chrzanu lub musztardy. Najbardziej smakuje mi peklowana przez co najmniej 24 godziny, pieczona z dodatkiem aromatycznych przypraw. Niestety nie należy do dietetycznych mięs dlatego rzadko gości na mym stole.
Do sprawdzonego już wcześniej smaku kiełbasy drobiowej postanowiłem dołożyć dla odmiany majeranku. Żeby jeszcze bardziej urozmaicić kiełbaskę, zrobiłem ją w jelicie białkowym jako kiełbasę kanapkową. Efektem takich zabiegów jest całkiem nowy smak kiełbasy, o charakterystycznym posmaku majeranku. Dobry przykład na to, że dodany tylko jeden składnik, może całkowicie zmienić i urozmaicić smak wyrobu.
Według tego przepisu zrobiłem swoją pierwszą kiełbasę .Pomimo jego późniejszych zmian często wracam do wersji podstawowej. Kiełbasa jest łagodna w smaku, niezbyt tłusta i świetnie się sprawdza podawana zarówno na ciepło, jak i na zimno.