Nie ma nic lepszego niż grochóweczka na swojskich wędzonkach. Oprócz wędzonego boczku postanowiłem również dodać wędzone żeberka. Ponieważ wszystko będzie potem gotowane, to nie ma potrzeby dopiekać żeberek. Wystarczy je „pokopcić” parę godzin dla smaku i aromatu a potem już ugotować z zupie, albo ugotować samodzielnie i podać w towarzystwie kiszonej kapusty jako danie na obiad. Obie opcję wychodzą pysznie.
Parafrazując powiedzenie „nie samym mięsem człowiek żyje”, postanowiłem tym razem zrobić w domowych warunkach, w najprostszy sposób – ser. Do prawdziwego sera jeszcze mu daleko ale użycie żółtek jajek jako barwnika spowodowało, że na pierwszy rzut oka ser wygląda bardzo apetycznie – taki też jest. Możemy tutaj używać różnych dodatków, przypraw i za każdym razem, uzyskamy inny ciekawy smak.
Zawsze wydawało mi się, że wykonanie w domowych warunkach pasztetu wiąże się z dużym nakładem pracy (gotowanie, mielenie, mieszanie). Jednakże większość czynności nie wymaga specjalnej uwagi (gotowanie mięsa, zapiekanie pasztetu), a naprawdę warto poświęcić trochę czasu, by móc się cieszyć domowym pasztetem. Całość doprawiona została dedykowanymi mieszankami przypraw do pasztetu, co tylko podbiło walory smakowe tego wyrobu.
Żona poszalała niedawno na zakupach i zakupiła sporo mięsiwa na „ciężkie czasy”. Jako, że przeliczyła się z miejscem w zamrażarce, to trzeba było coś z tym zrobić. Karkówka, która już się nigdzie nie zmieściła trafiła w moje ręce do dalszej obróbki. Tym właśnie sposobem zaopatrzyliśmy się w pyszną karkówkę wędzoną.
Od pewnego czasu chodził mi po głowie zamysł wykonania parówek z dodatkiem sera żółtego. Chciałem, aby ser po ugotowaniu parówek „wylewał się z nich”, nadając im ciekawego smaku. Sięgnąłem po sprawdzony już przepis na parówki paprykowe, wzbogaciłem je dodatkowo przyprawą PdP-VEGA Prowansalska. Rezultat był wyśmienity. Ser wraz z przyprawą prowansalską świetnie się razem komponowały.
Dla odmiany postanowiłem poeksperymentować trochę z mięsem drobiowym. Wybór padł na filet drobiowy z nieznacznym dodatkiem podgardla wieprzowego. Do przyprawienia sięgnąłem po przyprawę do kiełbasy śląskiej. Wybór okazał się trafiony, mieszanka bardzo dobrze skomponowała się z mięsem drobiowym.
Przyprawę korzenną często używam w kuchni i w ramach eksperymentu postanowiłem użyć jej do przyprawienia kiełbasy. Aby wzmocnić nieco smak dodałem dosyć pikantnej przyprawy Turbo Smak An. Lekko czosnkowy smak z przyprawy korzennej w połączeniu z wyrazistym „pieprznym” charakterem Turbo Smak An dało bardzo dobry smak, godny powtórzenia.
Przepis na te kiełbaski przyszedł mi do głowy spontanicznie. Połączenie chrzanu i szpinaku wydawało mi się oczywiste, a użycie sosu Tabasco zaświtało mi w trakcie mieszania farszu. Kiełbaski polecam szczególnie osobom, które lubią pikantne potrawy. Jeśli ktoś woli mniej ostre, wystarczy zmniejszyć dawkowanie sosu Tabasco.
Ostatnio naszła mnie ochota na wędzoną rybkę. Najczęściej z ryb wędzę łososia w zimnym dymie, ale tym razem postanowiłem zmienić sposób wędzenia i gatunek ryby. Po przejrzeniu kilku przepisów, mój wybór padł na halibuta – rybę o delikatnym smaku i konsystencji. Nie kombinowałem z przepisami i postawiłem na prostotę z dodatkiem delikatnej nie przebijającej się w smaku przyprawy. Halibut wyszedł soczysty i bardzo delikatny.
Uwielbiam łososia wędzonego na zimno. Może być wykorzystany zarówno do kanapek, lub jako dodatek do innych dań np. różnego rodzaju sałatek, rolad warzywnych itp. Zawsze takiego łososia kupowałem w sprawdzonym sklepie rybnym, ale od jakiegoś czasu dręczyła mnie myśl – czemu by nie spróbować samemu uwędzić? Postanowiłem spróbować i po zaopatrzeniu się ładny kawałek fileta z łososia, przystąpiłem do pierwszej próby. Okazało się że, pracy w przygotowaniu łososia do wędzenia jest bez porównania mniej niż przy wędlinach. Rezultat, przeszedł moje sceptyczne oczekiwania. Mój łosoś był o dużo lepszy niż ten sklepowy, bardzo delikatny, rozpływający się w ustach, a dzięki użytej przyprawie lekko aromatyczny.