Od dłuższego czasu nie wędziłem nic drobiowego, więc postanowiłem skorzystać z trochę „zakurzonego” przepisu. Tym razem jednak prócz Peklosmaczku, dodałem kilka innych przypraw, które sprawdziły się podczas wędzenia szynek, boczków, schabów itp. Filet z indyka wyszedł wyśmienicie – smaczna odskocznia od wieprzowych smaków.
Tym razem postanowiłem zrobić kiełbasę z królika z wyczuwalną nutą jałowca, tak by trochę przypominała kiełbasę myśliwską. Nie będąc pewnym ile jałowca należy dodać, aby jego smak nie był za mocny, zrobiłem mniejszą próbę. Podczas degustacji kiełbasy jedni twierdzili, że jałowca jest wystarczająca ilość, inni z kolei, że można jeszcze dodać. Cóż, każdy ma inne wyczucie smaku… Dla mnie było go w sam raz.
Od pewnego czasu chodził mi po głowie zamysł wykonania parówek z dodatkiem sera żółtego. Chciałem, aby ser po ugotowaniu parówek „wylewał się z nich”, nadając im ciekawego smaku. Sięgnąłem po sprawdzony już przepis na parówki paprykowe, wzbogaciłem je dodatkowo przyprawą PdP-VEGA Prowansalska. Rezultat był wyśmienity. Ser wraz z przyprawą prowansalską świetnie się razem komponowały.
Przyprawę korzenną często używam w kuchni i w ramach eksperymentu postanowiłem użyć jej do przyprawienia kiełbasy. Aby wzmocnić nieco smak dodałem dosyć pikantnej przyprawy Turbo Smak An. Lekko czosnkowy smak z przyprawy korzennej w połączeniu z wyrazistym „pieprznym” charakterem Turbo Smak An dało bardzo dobry smak, godny powtórzenia.
Ostatnio przy robieniu kabanosów zabrakło mi jelit baranich. Spanikowany w pierwszej chwili chciałem obdzwonić znajomych wędzarzy aby poratowali mnie swoimi zapasami , potem przez myśl przeszła chęć zawekowania farszu, na koniec wybrałem jeszcze inną opcję. Postanowiłem zmienić lejki w nadziewarce, szybko namoczyć jelita wieprzowe i nadziewać. Reszta obróbki przebiegła tak samo jak kabanosów. Po wędzeniu i podsuszeniu pokusiłem się o degustację i porównanie smakowo tego samego farszu w cienkich i grubych jelitach. Ku mojemu zaskoczeniu były różnice w smaku. Bardziej wyrazisty i mocniejszy smak był w standardowych kabanosach w cienkim jelicie. Jednak wersja w grubym jelicie idealnie nadawała się do pokrojenia na kanapki. Zachęcam aby zrobić sobie taki eksperyment i porównać te same farsze w różnym kalibrze jelit.
Co można zrobić ze zmielonym mięsem jeśli zabrakło jelit do nadziewania? Narobić klopsów albo… załadować je w słoiki i ugotować. Tak też ostatnim razem zrobiłem. Byłem trochę sceptycznie nastawiony co z tego wyjdzie, bo mięso było przyprawione i zmielone typowo pod kiełbasy. Moje obawy okazały się jednak bezzasadne. Wyszła pyszna kiełbasa słoikowa, która szybko została spałaszowana.
Ostatnio gdy robiłem kiełbasę odłożyłem trochę przyprawionego mięsa aby zrobić mielonkę słoikową. Nie chciałem aby był to sztampowy farsz kiełbasiany, więc dla wzmocnienia aromatu dodałem do niego gałkę muszkatołową i suszone śliwki. Dodanie śliwek sprawiło, że mielonka zrobiła się lekko słodkawa z charakterystycznym dla nich posmakiem. Dla mnie bomba. Na pewno jeszcze powtórzę ten wyrób.
Ostatnio często eksperymentowałem z ostrymi przyprawami: papryką ostrą, chili, pieprzem kajeńskim itp. Dlatego postanowiłem zrobić kabanosy, do których nie żałowałem ostrych przypraw. Już podczas mieszania farszu dominującym zapachem był zapach papryki i chili. Część kabanosów odwiesiłem w suche i przewiewne miejsce, aby się trochę obsuszyły, przez co jeszcze bardziej ich smak się wzmocnił i uwydatnił.
Do tej pory wędziłem głównie kiełbasy, które następnie parzyłem lub piekłem w wędzarni. Nie miałem dotychczas potrzeby robienia kiełbas długo wędzonych w zimnym dymie. Zmieniło się to, gdy znajomy „wędzarz” poczęstował mnie swoim wyrobem a moje kubki smakowe przypomniały sobie smak polskiej surowej kiełbasy. Z racji tego, że lubię smak papryki w mięsie to musiałem także ten przepis dostosować do siebie. W efekcie wyszła kiełbaska, której smak zaskakuje w zależności od sposobu jej przygotowania: na surowo, podgrzana, lub przypieczona. W każdej postaci smak papryki jest jednak dominujący.
Wielokrotnie korzystałem z przepisu na klasyczne frankfurterki i zawsze wychodzą tak jak powinny smakować: lekko pikantne, z wyczuwalnym czosnkiem i dodatkiem gałki muszkatołowej. Postanowiłem jednak „złamać” tradycyjny przepis i podkręcić smak i ostrość tej wykwintnej kiełbasy. Niezastąpiona okazała się jak zwykle przyprawa Pdp VEGA Paprykowa pikantna, ale żeby nadać ostrości dodałem jeszcze papryki ostrej i chili. Frankfuterki wyszły dość pikantne (chociaż możne je jeszcze bardziej podkręcić), oraz nabrały ładnego czerwonego, paprykowego koloru.