Na kanapkę

Każdy kto lubi przerastane tłuszczykiem mięso, niewątpliwie docenia walory smakowe wędzonej karkówki. Taka wędlina nie tylko cieszy smakiem, ale również i niebanalnym przekrojem. Podczas peklowania stosuję jedynie gotową mieszankę soli peklującej z przyprawami. Dzięki temu za każdym razem mam powtarzalny smak wędliny i nie muszę martwić się czy zastosowałem odpowiednią proporcję składników solanki. W razie czego zawsze można smak wzbogacić dodając do solanki wywar z przypraw (ziele angielskie, liść laurowy, lubczyk, pieprz)

Uwielbiam zarówno steki jak i rolady wołowe, więc musiałem wrzucić kawałek wołowiny do wędzarni i zobaczyć co z tego wyjdzie. Była to lekka fanaberia z mojej strony bo ceny wołowiny są dość wysokie, ale czego się nie robi aby zaspokoić swoją ciekawość. Obróbka termiczna była w zasadzie taka sama jak mięsa wieprzowego. Gdy mięso wreszcie wystygło nadszedł moment długo wyczekiwanej degustacji. Uwędzona ligawa wołowa wyszła soczysta, ale trochę twardsza od szynki wieprzowej. Nie było to dla mnie zaskoczeniem bo taki jest urok mięsa wołowego. Smak wyszedł charakterystyczny dla wołowiny. Polecam wszystkim, którym wieprzowina już się przejadła.

Jestem osobą lubiącą mocny, wyrazisty smak czosnku w różnych potrawach. Nic więc dziwnego, że postanowiłem zrobić kiełbasę o takim dominującym smaku. Aby uzyskać odpowiedni efekt użyłem czosnku ze swojego ogródka bo chciałem mieć pewność co do jego jakości. Rezultatem takiego połączenia jest pyszna, mocno czosnkowa kiełbaska z posmakiem majeranku. Całosć dobrze skomponowała się z mieszanką przypraw, którą użyłem w tym przepisie.

Do tej pory wędziłem głównie kiełbasy, które następnie parzyłem lub piekłem w wędzarni. Nie miałem dotychczas potrzeby robienia kiełbas długo wędzonych w zimnym dymie. Zmieniło się to, gdy znajomy „wędzarz” poczęstował mnie swoim wyrobem a moje kubki smakowe przypomniały sobie smak polskiej surowej kiełbasy. Z racji tego, że lubię smak papryki w mięsie to musiałem także ten przepis dostosować do siebie. W efekcie wyszła kiełbaska, której smak zaskakuje w zależności od sposobu jej przygotowania: na surowo, podgrzana, lub przypieczona. W każdej postaci smak papryki jest jednak dominujący.

Aby przełamać smak kiełbasy wiejskiej postanowiłem dodać mieszankę zawierającą lubczyk i pietruszkę. Połączenie tych dwóch smaków okazało się bardzo korzystne dla walorów smakowych. Pieprz, czosnek i gałka muszkatołowa przełamana lubczykiem i pietruszką dało bardzo ciekawy, bogaty smak wart polecenia.

Pomysł na tą kiełbasę został zainspirowany przepisem na kiełbasę Polską - surową. Nie nazwałem jej jednak w ten sposób dlatego, że użyłem innego rodzaju mięsa, o innym rozdrobnieniu jak również trochę inaczej wyglądał proces technologiczny. Nie chciałem profanować tak zacnej polskiej kiełbasy, stąd nazwa surowa z majerankiem. Smakowo nie do końca odpowiadała mi obecność majeranku, dlatego następnym razem pominę go przy produkcji. Ale wiadomo, o gustach się nie dyskutuje. 

Dla odmiany zdecydowałem się na zrobienie kiełbasy z dodatkiem liścia laurowego i ziela angielskiego. Może nie są to do końca typowe dodatki do kiełbasy, no ale spróbować zawsze można. Eksperyment zaliczyłbym do udanych. Mimo niewielkich ilości liścia laurowego i ziela angielskiego ich smak był wyraźnie wyczuwalny,  przez co kiełbasa nabrała takiego tradycyjnego charakteru. Na pewno jeszcze będę z tego przepisu korzystał w przyszłości.

Pasztet zwyczajowo kojarzy z czymś smarownym. Jednak ciekawą alternatywą "nie smarowną" jest pasztet zapiekany. Zamiast nadziewać w jelita czy pakować w słoiki, włożyłem pasztet w foremkę aluminiową i upiekłem w piekarniku. Owocem takiego postępowania jest pasztet do krojenia. Smakowo niczym nie ustępuję swoim parzonym wersjom. Przez pieczenie smak przypraw i dodatków stał się bardziej wyrazisty niż w wersji "słoikowej".

Długo kiełkowała we mnie myśl o zrobieniu pasztetu. Jednak odwlekałem tą chwilę przerażony ogromem pracy jaki trzeba włożyć przy powstawaniu takiego "smarowidła". Tak naprawdę okazało się, że poza gotowaniem mięsa, to pracy jest mniej więcej tyle co przy produkcji kiełbas. Pasztet postanowiłem włożyć do słoików i zagotować. W rezultacie powstał bardzo smarowny i dobrze przyprawiony (za sprawą przyprawy "pasztet kogutek") wyrób.

Dzięki temu, że mam w domu szynkowar, mogę w szybki i prosty sposób przygotować sobie wędlinę taką, na jaką akurat mam smak. Nie muszę się zbytnio wysilać i tak naprawdę wystarczy mieć pod ręką trochę mięsa, ulubione dodatki oraz dobrej jakości przyprawy. Przyszła mi chęć na trochę nietypową wędlinę o smaku pizzy. Na szczęście miałem na półce gotowe i sprawdzone mieszanki przypraw, które dodaję do domowej pizzy i na nich właśnie oparłem swój pomysł. Wędlinka wyszła niebagatelna, z wieloma dodatkami, bardzo aromatyczna i pachnąca ziołami prowansalskimi.