Na kanapkę

Ostatnio jakoś, nie miałem czasu na zrobienie domowych wędzonek i w pewnym momencie zorientowałem się, że nie mam już żadnych zapasów. W takich sytuacjach, najlepszym i najszybszym rozwiązaniem są wędliny z szynkowara. Wystarczy wybrać mięso, dodatki, ulubioną przyprawę i to wszystko by cieszyć się smakowitą domową wędlina. Wybrałem najczęściej wykorzystywane u mnie do mielonki - mięso z łopatki, oliwki, pietruszkę i przyprawę do kiełbasy szynkowej. Rezultat bardzo dobry, tylko szkoda, że tak szybko zniknęła.

Surowy boczek zazwyczaj każdy kupuje z myślą o wędzeniu i „przerobieniu” go na pyszną wędlinkę na chleb. Ja jednak odłożyłem sobie jeden kawałek i postanowiłem podać na niedzielny obiad. Odpowiednio przyprawiony i upieczony może być ułożony razem z karkówką czy roladami na jednym półmisku i wstydu nie będzie. Wręcz przeciwnie. Walory smakowe, kruchość mięsa i przepyszna skórka (świeżo upieczony boczek ma bardzo miękką skórę nadającą się do jedzenia)  przebijają tradycyjną karkówkę. Dodatkowo Mieszanka papryk i aromatycznej kolendry w przyprawie Pdp Vega Paprykowa pikantna i charakterystyczny – octowy smak musztardy francuskiej idealnie wpasowały się do smaku boczku.

Nieraz jest tak, że przypadek, pomyłka zachęca nas do wykonania czegoś nowego. Tak też było tym razem. Zamiast boczku ze skórą, otrzymałem boczek bez skóry. Jako że, od dłuższego czasu nosiłem się z zamiarem zrobienia boczku rolowanego, teraz miałem ku temu konkretny powód. Boczek zapeklowałem, zwinąłem, związałem siatką i uwędziłem. Efekt – wiele osób nie mogło uwierzyć, że ta wędlina przed nimi to zwyczajny boczek.

Jednym z podstawowych wyrobów jakie często wychodzą z mojej wędzarni, jest karczek. Przerastane mięsko, delikatne o mozaikowym przekroju, ładnie wygląda nie tylko na odświętnym stole. Tym razem, udało mi się kupić kątnice wołową i po namowie kolegi, postanowiłem zrobić tradycyjny baleron. Wędziłem go tak samo jak zazwyczaj i wyszedł wyśmienity. Udany eksperyment, skłonił mnie do częstszego wykonywania takich rarytasów.

Długo przymierzałem się do wypróbowania jakiejś nowej mieszanki do kiełbas, takiej której skład byłby bogaty w rożne przyprawy i zioła, a jednocześnie smakiem przypominałby tradycyjną wędzoną kiełbasę domową. Taką kiełbasę, którą dodaje się do bigosu, łazanek, do fasolki po bretońsku itd. Kiełbasa taka nie może być zbyt pikantna, ale powinna uwodzić różnymi, dobrze nam znanymi przyprawami takimi jak: majeranek, kminek, czosnek ...Taką właśnie mieszanką jest przyprawa Pdp Vega Tradycyjna – pikantna. Wybór okazał się bardzo trafny. Kiełbasa na tej mieszance, jest delikatna, a zarazem z wyczuwalnym charakterystycznym smakiem mieszanki czosnku, kminku i majeranku

Dużymi krokami, zbliżała się pewna uroczystość rodzinna i z tej okazji postanowiłem przygotować kilka „domowych specjałów”. Jako że moim zdaniem wyrób musi w pierwszej kolejności przyciągnąć wzrok,  zacząłem szukać odpowiedniej posypki. Przeglądając słoiczki z przyprawami, najbardziej przypadła mi do gustu przyprawa Dobry Smak Jager mix. Przyprawa ta jest mi bardzo dobrze znana, ponieważ często używam jej jako posypki w zalewie żelatynowej w pasztetach zapiekanych. Jej głównym atutem, są odpylone grubo zmielone przyprawy takie jak papryka czerwona, cebula, papryka zielona. 

Dla urozmaicenia swojego menu postanowiłem zrobić sobie mięsko z szynkowara. W zamrażalniku do zagospodarowania były piersi z kurczaka, więc bez zbędnego zastanawiania się, postanowiłem przerobić je na wędlinę parzoną z szynkowaru. Zamiast soli użyłem już tradycyjnie Pdp Red-Spice pikantnego a jako dodatki smakowe postawiłem na Johna BG i Curry BG. Przyprawy te  idealnie pasują do mięsa z kurczaka, nadając mu orientalny charakter z delikatną nutą cebulową.

Kiedyś chyba u każdego na stole dominował właściwie jeden rodzaj kiełbasy – śląska. Dzisiaj nie jest już tak popularna jak kiedyś, ale przyszła mi ogromna ochota aby zasmakować "dawnych czasów". Od razu doszedłem do wniosku, po co kupować skoro można zrobić samemu. Sklepowa kiełbasa śląska jest to kiełbasa parzona i dosyć tłusta. Ja jednak preferuję kiełbasy pieczone, dlatego też moją wersję śląskiej upiekłem i zrobiłem ją stosunkową chudą (w dalszym ciągu jest to jednak wariant kiełbasy swojskiej więc po co robić niepotrzebnie "tłuściochy").  Kiełbasa wyszła przepyszna. Dokładnie  taka jaką zapamiętałem…

Szynka, boczek, baleron, schab… łączy je jeden wspólny mianownik: wieprzowina. Po jakimś czasie nawet najlepsze wyroby, po prostu tracą swój wyjątkowy smak i wtedy szukam czegoś innego. Tym razem zamiast drobiowego wyrobu z szynkowara, postanowiłem przygotować coś drobiowego, ale wędzonego. Wybór padł na filet z piersi z indyka. Po przeczytaniu licznych przepisów, rad na różnych forach, postawiłem na prosty i szybki sposób wykonania. Mięsa nie nastrzykiwałem, a jedynie ponakłuwałem siekaczem. Czas peklowania również skróciłem do dwóch dni. Rezultat zaskoczył nie tylko mnie, ale również i innych degustujących. Wędzonka wyszła soczysta, delikatna, nie za słona. W ocenie moich bliskich, niczym nie odstaje od mięs wieprzowych, a według co niektórych jest nawet lepsza. 

Wszystko co dobre… w końcu się przeje. Nie inaczej było i w moim przypadku. Swojskie wyroby wykonuję regularnie, co najmniej raz w miesiącu. W związku z tym przestał to być dla mnie towar „luksusowy” zarezerwowany tylko na święta dwa razy do roku.  Minusem tego jest to, iż przejadło mi się już wszystko co robiłem do tej pory, więc przyszedł czas na inne doprawienie kiełbasy. Sięgnąłem po sprawdzony już Turbo smak An a jako dodatki zastosowałem dużą ilość kminku, oraz dorzuciłem świeżego, gniecionego czosnku z własnego ogródka. Efektem takiego połączenia jest kiełbasa intensywnie kminkowa oraz mocno pikantna (duże dawkowanie Turbo Smak An + świeży czosnek). Pozycja obowiązkowa dla wszystkich lubiących wyrazisty smak kminku.