Przepisy z surowcem: wątroba wieprzowa

Pasztet z grzybami zawsze kusi swym zapachem i smakiem. Jest bardzo aromatyczny, a podawany np. z żurawiną nie ma sobie równych. Oczywiście można zastosować świeże grzyby, wcześniej podsmażając je z cebulką, ale suszone są łatwiej dostępne. Dodałem przyprawę dedykowaną do Pasztetu leśnego, która w sobie posiada suszone pieczarki i prażoną cebulkę, co dodatkowo podbija smak pasztetu.

Nie wyobrażam sobie grilla bez krupnioków, obojętnie czy z krwią czy białe. Dlatego zawsze przy jednej pracy wykonuję oba rodzaje. Zazwyczaj odkładam też część farszu i go trochę modyfikuję, aby znaleźć nowe smaki. Do podstawowego przepisu dodałem trochę przyprawy do pasztetu (Turbo FN), i tak oto powstał nowy bardziej aromatyczny krupniok.

Od dawna „chodził za mną” pasztet w wersji wędzonej. Popytałem jak się do tego zabrać, na co uważać i wziąłem się do pracy. Wiadomo obróbki troszkę więcej niż z pasztetem w słoiku czy zapiekanym w piekarniku, no ale spróbować trzeba. Smak gotowego wyrobu rekompensuje jednak cały nakład pracy. Wyrazisty smak pieprzu i majeranku dodatkowo wzmocniony aromatyczną gałką muszkatołową okazał się rewelacyjny w połączeniu z charakterystycznym posmakiem wędzenia. Polecam dla wszystkich miłośników „kopcenia”.

Zamiast nadziewać krupniok w osłonki, postanowiłem napełnić nim foremki i zapiec w piekarniku. Pomysł okazał się bardzo dobry. Po wystudzeniu można, go pokroić na chleb zamiast wędliny albo spożywać od razu po upieczeniu na gorąco. Smakowo w niczym nie ustępuje tradycyjnemu krupniokowi w osłonce. Do przyprawienia użyłem już sprawdzoną mieszankę do krupnioka białego o wyrazistym pikantnym smaku.

Zostało mi do zagospodarowania trochę słoniny wieprzowej. Zamiast wytapiać smalec, dokupiłem trochę wątroby drobiowej i zrobiłem z tego szybki oraz tani pasztet. Dodawanie po kolei cebuli świeżej, kolejnych przypraw zastąpiłem mieszanką przyprawą -  „Krupniok Śląski”. Nazwą proszę się nie sugerować, bo mieszanka charakterystyczna do krupnioka, doskonale sprawdziła się w pasztecie domowym.

Jeśli chcemy komuś podarować nasze wyroby, ważne by były estetycznie wykonane i spakowane. Z tego względu, chcąc obdarować znajomych domowej roboty krupniokiem, często farsz używam foremek aluminiowych. Tak przygotowany przysmak , można zamknąć próżniowo i w ten sposób, zrobić komuś niespodziankę.

Zawsze wydawało mi się, że wykonanie w domowych warunkach pasztetu wiąże się z dużym nakładem pracy (gotowanie, mielenie, mieszanie). Jednakże większość czynności nie wymaga specjalnej uwagi (gotowanie mięsa, zapiekanie pasztetu), a naprawdę warto poświęcić trochę czasu, by móc się cieszyć domowym pasztetem. Całość doprawiona została dedykowanymi mieszankami przypraw do pasztetu, co tylko podbiło walory smakowe tego wyrobu.

Pasztet zwyczajowo kojarzy z czymś smarownym. Jednak ciekawą alternatywą "nie smarowną" jest pasztet zapiekany. Zamiast nadziewać w jelita czy pakować w słoiki, włożyłem pasztet w foremkę aluminiową i upiekłem w piekarniku. Owocem takiego postępowania jest pasztet do krojenia. Smakowo niczym nie ustępuję swoim parzonym wersjom. Przez pieczenie smak przypraw i dodatków stał się bardziej wyrazisty niż w wersji "słoikowej".

Długo kiełkowała we mnie myśl o zrobieniu pasztetu. Jednak odwlekałem tą chwilę przerażony ogromem pracy jaki trzeba włożyć przy powstawaniu takiego "smarowidła". Tak naprawdę okazało się, że poza gotowaniem mięsa, to pracy jest mniej więcej tyle co przy produkcji kiełbas. Pasztet postanowiłem włożyć do słoików i zagotować. W rezultacie powstał bardzo smarowny i dobrze przyprawiony (za sprawą przyprawy "pasztet kogutek") wyrób.

Jeżeli mam „smak” na krupnioka (kaszankę) z patelni to zawsze przygotowuję go i „zamykam” w słoikach. W ten sposób  mam go „w zasięgu ręki” i nie muszę za każdym razem rozkładać się z moją produkcją w kuchni. Czynności przy zrobieniu krupnioka jest znacznie więcej jak przy kiełbasie i dlatego taka hurtowa produkcja oszczędza mi mnóstwo czasu. Życzę powodzenia i ... smacznego.