Przepisy z surowcem: schab

Tak przygotowany schab (z skórą i tłuszczykiem), trudno dostać w sklepach mięsnych, dlatego też musiałem się pofatygować do zaprzyjaźnionego zakładu, żeby zamówić taki kawał mięsa. Schab z takimi dodatkami, jest bardziej soczysty i smaczniejszy, niż schab bez tłuszczyku. Żeby uzyskać, ciemno-bordowy kolor polecam użyć zrębek ze śliwy.

Praska w kuchni to naprawdę obowiązkowy sprzęt. Za każdym razem gdy kupię za dużo mięsa, od razu przeznaczam je na wykonanie wędliny z praski. Wystarczy zmielić lub pokroić mięso, wymieszać z przyprawami, dołożyć ulubione dodatki i mamy taki wyrób, na jaki akurat mamy chęci i smak.

Niedawno wędziłem schab na zimno podobnie jak polędwiczki. Uznałem jednak, że dobrze byłoby go obtoczyć w jakiejś przyprawie i dopiero potem wędzić. Wybrałem przyprawę „sułtańską” z dużą ilością czosnku niedźwiedziego. Po dwudniowym wędzeniu i tygodniowym podsuszaniu nadszedł czas na degustację. Smak przeszedł moje najśmielsze oczekiwania. Prawdziwy rarytas.

Żeby „odpocząć” od polędwiczek wieprzowych wędzonych na surowo postanowiłem uwędzić w ten sposób schab bez kości. Obróbka taka sama jak przy polędwiczkach tylko peklowałem dłużej - 5 dni. Kawałek schabu był „ chudy” więc nie wykonywałem nastrzyku solanki do środka. Uwędzony w ten sposób schab to polędwica łososiowa. Polecam spróbować.

Kupiłem za dużo mięsa i należało je jakoś zagospodarować. Najprostszym i najlepszym sposobem jest dla mnie zrobienie domowej wędliny z szynkowara, taki przysmak, który niemal robi się sam. Trochę ulubionych przypraw, żelatyna i to wszystko. Można użyć jeszcze ulubionych dodatków, dzięki czemu możemy delektować się za każdym razem innym smakiem.

Wędzone śliwki od dawna sprawdzają się jako dodatek do mięs i wędlin. Często na półkach sklepowych można znaleźć wędlinę pod nazwą „schab ze śliwką”. Wykonanie takiej parzonej wędliny jest banalnie proste a dodatkowo można użyć własnych ulubionych kompozycji przypraw. Tak przygotowana „domowa wędlina” z pewnością będzie smakowitą alternatywą dla sklepowych, sztampowych wyrobów.  Przyprawa Solo Smak Kebabczeta i znajdujące się w niej przyprawy takie jak cebula, cząber i kminek nadają wędlinie bardzo ciekawego, oryginalnego smaku.

Od dłuższego czasu zastanawiałem się, czy rodzaj użytych zrębek wędzarniczych, ma aż taki wpływ na wygląd i smak wyrobów. Zdania były podzielone, jedni byli zdania że lepiej wędzić zrębkami bukowo-olchowymi, inni zaś byli zwolennikami zrębek z drzew owocowych. Postanowiłem sam sprawdzić, czy rzeczywiście gatunek drzewa będzie miał istotny wpływ na smak i wygląd wędliny. Jako obiekt eksperymentu, wybrałem schab i postanowiłem uwędzić go w „zimnym dymie”, tak aby smak i wygląd nie był zmieniony przez parzenie lub pieczenie. Schab wyszedł w pięknym bordowym kolorze, a w smaku wyczuć można było lekką słodycz.

Ostatnio znajomy poczęstował mnie swoimi „chipsami” z schabu. Jest to nic innego jak pokrojony w bardzo cienkie plasterki schab, obtoczony przyprawami i następnie wędzony. Taka fajna zagrycha do złocistego z pianką. Postanowiłem spróbować swoich sił z nastawieniem, że chipsy mają być pikantne, lekko słone i z dominującym smakiem papryki. Dobór przypraw nie był przypadkowy, słoności i smak papryki zapewni Pdp VEGA Red-Spice, ostrości i ziołowego smaku uzyska dzięki przyprawie Pdp VEGA Korzenna  i Pdp VEGA Prowansalska, a dodatkowy zastrzyk smaku uzyskam papryki dzięki Pdp Vega Paprykowa. Na degustację nie musiałem długo czekać, wpadli znajomi, zjedli i chcieli więcej...

Ostatnio miałem ochotę na trochę „surowizny”, a mianowicie na polędwicę wędzoną w zimnym dymie. Największym wyzwaniem jest zawsze utrzymanie i pilnowanie temperatury wewnątrz wyrobu. Jednak jeśli ktoś korzysta z wędzarni elektrycznych nie jest to już problemem. Do posypki (niektórzy używają nazwy obsypki) polędwicy (schabu wieprzowego bez kości)  użyłem orientalnej, aromatycznej przyprawy PDP VEGA Kolonialna.   

Wczoraj przygotowywałem mięsa do peklowania przed wędzeniem. Zostało mi całkiem sporo mięsnych skrawków i jeden niewymiarowy kawałek. Jako, że na wyroby z wędzarni trzeba było jeszcze poczekać, a w lodówce było już pusto, należało szybko zaradzić temu aby na śniadanie nie była tylko „bułka z masłem”. W domu lubimy wędlinę przełamaną jakimiś dodatkami typu ser, papryka, ogórek, kukurydza itp. Tym razem, po wczorajszej produkcji koreczków, zostało trochę czarnych oliwek i to na nie padł wybór (swoją drogą wiedzieliście że oliwki to owoc, a nie warzywo?). Jeszcze tylko musiałem dobrać przyprawy, dzieciaki pomogły mi w układaniu i…śniadanie zostało uratowane!!!