Przepisy z przyprawą: Peklosmaczek K

Kiełbasa z samej łopatki bez klasyfikacji? A kto mi zabroni? Bez zbędnych ceregieli kupiłem łopatkę, pokroiłem w dużą kostkę i zmieliłem wszystko jak leciało na sitku o średnicy 13 mm. Do tego wszystkiego wrzuciłem ulubione przyprawy, dodałem trochę wody i wymieszałem. Kiełbasa wyszła miękka, sprężysta i soczysta. Niczym nie odbiegała od kiełbasy klasyfikowanej robionej z boczku i szynki a roboty sporo mniej. Różni się jednak znacząco kolorem, co widać na załączonych zdjęciach.

Zainspirowany przepisem z Internetu postanowiłem samemu spróbować zrobić kiełbasę w siatce wędliniarskiej. Nadziewanie przebiegło bardzo szybko i bez większych problemów. Wędzenie i parzenie bez żadnych „ekscesów“ (nic nie wykapało, tłuszcz się nie wytopił, mięso nie wyleciało). Po wystudzeniu przy próbie ściągnięcia siatki, miejscami, tam gdzie mięso bardziej wpiło się w siatkę to odrywało się dużymi kawałkami mięsa (ale powtarzam tylko miejscami). Generalnie jako ciekawostkę polecam każdemu spróbować wykonać taką kiełbasę bez jelit.

Lato już nie długo, a pod względem kulinarnym, kojarzy mi się z grillowanym mięsem i kiełbaskami. Te przygotowane samodzielnie nie dosyć że, smakują lepiej, to i jeszcze przynoszą satysfakcję. Ślimaczki zawsze robię w kilku wariantach, podstawowym, ostrym i ziołowym. Poniższy przepis opiera się na dwóch mieszankach bogatych w czosnek niedźwiedzi, liść pietruszki, lubczyk i pieprz.

Kiełbasa z tego przepisu posiada bardzo delikatną, ledwie wyczuwalną osłonkę. Połączenie szpinaku i chrzanu świetnie się komponują, tworząc wraz z użytymi przyprawami zwięzłą całość. Kiełbaska jest krucha, a farsz soczysty o intrygującym przekroju. Najlepiej mi smakuje po kilku dniach, gdy trochę przeschnie. Równie dobrze smakuje, oczywiście podana na ciepło.

Kolega poczęstował mnie kiełbasą suszoną. Zaskoczył mnie nie tylko jej smak i kruchość, ale bardziej zdziwił mnie sposób wykonania. Otóż farsz na kiełbasę mieszamy krótko, od razu po nadzianiu w jelita, kiełbasę parzymy. Następnie kiełbasa od razu wkładana jest do wędzarnika w celu suszenia, wędzenia i podpiekania. Kiełbasę można jeść już po wystygnięciu. Jest wtedy bardzo krucha, a co ważne skórka jest praktycznie nie wyczuwalna. Można również kiełbasę powiesić w suchym i przewiewnym miejscu, wówczas otrzymamy wyśmienitą kiełbasę suszoną.

Do sprawdzonego już wcześniej smaku kiełbasy drobiowej postanowiłem dołożyć jeszcze dla odmiany majeranku. Żeby było jeszcze bardziej „inaczej” to zrobiłem ją w jelicie białkowym jako kiełbasę kanapkową. Efektem takich zabiegów jest całkiem nowy smak kiełbasy, o charakterystycznym posmaku majeranku. Dobry przykład na to, że dodany tylko jeden składnik, może całkowicie zmienić i urozmaicić smak wyrobu.

Przy okazji ostatnich zakupów zapomniałem kupić przyprawę do frankfuterek. Jelita już namoczone, nadziewarka z cienkim lejkiem przygotowana więc trzeba improwizować. Pieprz czarny, czosnek i gałka muszkatołowa mielona wystarczyły by zrobić proste i pyszne kiełbaski.

Znalazłem w szufladzie jakąś starą książkę kucharską. Ku mojemu zdziwieniu były tam też przepisy na swojską kiełbasę. Wiedziony ciekawością postanowiłem wypróbować jedną z receptur. W przepisie była jeszcze użyta saletra, którą zamieniłem na PeklosmaczekK. Kiełbasa wyszła przepyszna, taka jak dawniej.

Dawno nie jadłem kiełbasy z serem. Zamiast jednak szukać i kupować postanowiłem samemu zrobić, tak na szybko bez wędzenia. Zakupiłem mięso, zmieliłem, dodałem wszystkie potrzebne przyprawy i odstawiłem do lodówki. Następnie dodałem ser, nadziałem w jelita i wrzuciłem do parzenia i gotowe. Prawda, że mało skomplikowane? 

Przepis na szybki i prosty salceson biały. Jego skład opiera się na mięsie z łopatki, oraz przyprawie, która nadaje mu czosnkowo – pieprzny charakter. Można wzbogacić smak, dodając dodatki według swoich upodobań np. suszoną pietruszkę, czosnek niedźwiedzi itp.