Przepisy na domowe wędliny

Niedawno wędziłem schab na zimno podobnie jak polędwiczki. Uznałem jednak, że dobrze byłoby go obtoczyć w jakiejś przyprawie i dopiero potem wędzić. Wybrałem przyprawę „sułtańską” z dużą ilością czosnku niedźwiedziego. Po dwudniowym wędzeniu i tygodniowym podsuszaniu nadszedł czas na degustację. Smak przeszedł moje najśmielsze oczekiwania. Prawdziwy rarytas.

Kiełbaski drobiowe są najchętniej zajadaną przez dzieciaki  wędlinką podczas śniadania lub kolacji. Dlatego postanowiłem wykonać ją samodzielnie. Kupiłem mięso ze sprawdzonego sklepu z mięsem drobiowym. Postawiłem na sprawdzony duet przyprawowo – ziołowy (Turbo Smak AN i Dobry Smak Sekretna). Kiełbaski wyszły rewelacyjne.

Dużo ostatnio słyszałem o gotowaniu mięs w workach próżniowych czyli metodzie gotowania sous vide. Smak mięsa gotowanego w woreczkach próżniowych jest zupełnie inny, niż mięsa przygotowanego na parze. Mięso jest pełniejsze w smaku, zachowuje zwartą strukturę. Zamknięcie w próżni przyprawionego mięsa powoduje również  przeniknięcie smaku wewnątrz mięsa. Reasumując godna uwagi alternatywa  dla mięs gotowanych w wodzie lub na parze.

Przyszła mi chęć na zrobienie kabanosów. Tak dla odmiany od kiełbas białych i grubych wędzonych. Uruchomiłem swoje wszystkie pokłady cierpliwości (wiadomo nadziewanie cienkich jelit baranich to zupełnie inna robota niż z wieprzowymi) i przystąpiłem do działania. Tym razem poszło wyjątkowo „gładko” jelita nie pękały a metrów szybko przybywało na blacie. W efekcie wyszło parę kilogramów smacznych kabanosów.

Do zrobienia tej kiełbaski użyłem sprawdzonej już przyprawy do kiełbasy wiejskiej. Sposób obróbki troszkę zmieniłem: najpierw kiełbasę sparzyłem (ale tylko do 60°C  w środku) a potem włożyłem do wędzarni na wędzenie i podpiekanie. Efektem takiego zabiegu jest niezwykle miękka i delikatna skórka na kiełbasie oraz niepowtarzalny smak i aromat.

Do wielu potraw mięsnych, w celu uszlachetnienia smaku dodaje się różne alkohole: piwo, brandy, wino… Po udanej próbie uwędzenia szynki z zalewy piwnej, tym razem postanowiłem spróbować z winem. Aby mięso nie było słodkie, mój wybór padł na czerwone wytrawne wino. Początkowo zapach i kolor zalewy nie był zbyt zachęcający, ale po uwędzeniu moje wątpliwości zostały rozwiane. W szynce był wyczuwalny smak wina, a mięso nabrało ciekawej intensywnej barwy.

Jako, że golonko uwielbiam w każdej formie, to przyszła pora na wersję słoikową. Aby było coś „do gryzienia” to postanowiłem zmielić golonkę na szarpaku aby były maksymalnie duże kawałki mięsa. Efekt przeszedł moje najśmielsze oczekiwania. Wyszła naprawdę dobra „słoikówka” do krojenia na kanapkę.

Zazwyczaj do wędzenia kupuję szynkę tzw. kulkę czyli górną zrazową. Tym razem jednak postanowiłem uwędzić dolną zrazową w jej oryginalnym kształcie – bez owijania siatką. Do wędzenia użyłem przypraw, które wcześniej sprawdziły się jako składnik zalewy do karczku. 

Aby przełamać smak kiełbasy wiejskiej postanowiłem dodać mieszankę zawierającą lubczyk i pietruszkę. Pieprz, czosnek i gałka muszkatołowa przełamane lubczykiem i pietruszką dały bardzo ciekawy efekt.

Czasem nachodzi  mnie chęć na zjedzenie solidnej porcji mięsa, które nie koniecznie jest zgodne z zaleceniami dietetycznymi. Golonka - pyszna , soczysta, z przypieczoną skórką w towarzystwie surówki z kiszonej kapusty, kminkowego pieczywa i świeżo startego chrzanu lub musztardy. Najbardziej smakuje mi  peklowana  przez co najmniej 24 godziny, pieczona z dodatkiem aromatycznych przypraw. Niestety  nie należy do dietetycznych mięs dlatego rzadko gości na mym stole.