Przepisy na domowe wędliny

Kupując mięso na obiad natknąłem się na świeże ozory wieprzowe. Od razu podjąłem decyzję o ich zakupie. Po powrocie do domu zacząłem kombinować co by z nich przyrządzić. Żona zażartowała, że mam je uwędzić. I tak oto niewinny żarcik stał się faktem. Ku mojemu zaskoczeniu wędzone ozorki wyszły bardzo smaczne. W sam raz jako zimna przekąska przy biesiadnym stole. 

Większa część wyrobów wędliniarskich jakie wykonuję, składa się głównie z mięsa wieprzowego. Tym razem jednak, dla odmiany postanowiłem zrobić wędlinę w 100 % drobiową. W hurtowni kupiłem filet z kurczaka i filet z indyka, z zamysłem zrobienia wędliny szynkowej drobiowej. Do przyprawienia użyłem przyprawy do kiełbasy szynkowej z wyczuwalną kolendrą, oraz dodatkiem przyprawy Sekretnej z lubczykiem i pietruszką

Zawsze robię przy jednej „robocie” krupniok czarny i biały. Tym razem postanowiłem nieco utrudnić sobie zadanie i zrobiłem dwukolorowe ślimaki z farszem krupnioka białego i czarnego. Wyrób taki przyciąga wzrok i ładnie się prezentuje. Drugą zaletą jest to, że osłonki baraniej po podsmażeniu nie trzeba ściągać, ponieważ jest cienka i delikatna.

Naszła mnie ochota ostatnio na kiełbasę podsuszaną. Do przyprawienia użyłem mojego ulubionego smaku „Kiełbasa swojska”. Wszystko zrobiłem w zasadzie tak samo jak zawsze tylko dodałem łopatkę i obniżyłem dodatek wody do 5%. Po podsuszeniu kiełbasy smak stał się dużo bardziej wyrazisty. Oczywiście kiełbasa jest twardsza i wymaga „porządnego” gryzienia.

Po zrobieniu kiełbasy paprykowej w wersji kanapkowej jak i w standardowych jelitach wieprzowych, przyszła kolej na wypróbowanie tego składu w jelitach baranich. Efektem takiej próby są pyszne mini kabanosy paprykowe. Różnica w smaku w porównaniu do poprzednich wersji tej kiełbasy jest taka, iż dym przeniknął bardziej do środka i smak „wędzonego” oraz papryki jest  bardziej wyrazisty. 

Bardzo odpowiada mi charakterystyczny smak czosnku niedźwiedziego. Jednak w połączeniu z posmakiem wędzenia już mi nie smakuje. Postanowiłem zatem kiełbasę tylko sparzyć. Bez wędzenia smak czosnku niedźwiedziego zdecydowanie bardziej mi odpowiada w kiełbasie.

Kiełbaski na grilla, muszą być zwięzłe a farsz nie może rozpadać się i kruszyć. Dlatego od dłuższego czasu, część tłustego mięsa mielę na mniejszym sitku, a następnie długo wyrabiam. Ta kiełbaska, powstała poniekąd z przypadku, gdy została mi wędlina z prasowanki, właśnie z takimi dodatkami. Grube plastry przysmażyłem na grillu, co okazało się strzałem w dziesiątkę. 

W ramach odpoczynku od wieprzowiny na testy wziąłem udziec z indyka. Jako, że pieczonego indyka bardzo lubię, to teraz przyszła pora na wersję wędzoną. Stężenie solanki zrobiłem tak jak do wieprzowiny bez zbędnego kombinowania. Jedyną zasadniczą różnicą w obróbce było to, że mięso było najpierw parzone a potem wędzone. W efekcie wyszedł kawałek naprawdę dobrego i soczystego mięsiwa.

Kolejne podejście do kurczaka obarczone było większą presją, ponieważ miał być serwowany dla zaproszonych gości. Oczywiście gotowanie, suszenie i wędzenie należało rozpocząć odpowiednio wcześniej, aby goście nie musieli czekać. Kurczak zaraz po uwędzeniu jest bardzo soczysty i aromatyczny, a podawany z pieczonymi ziemniaczkami – nie ma sobie równych

Opanowałem produkcję polędwicy łososiowej więc przyszła kolej na przetestowanie innej obróbki -  polędwiczek wieprzowych. Wędziłem w niskiej temperaturze dwa dni zamiast jednego i odwiesiłem na tydzień w chłodne i przewiewne miejsce. Po takim czasie polędwiczka jest bardziej wysuszona a smak jest dużo bardziej wyrazisty. Osobiście bardziej mi odpowiada taki sposób obróbki polędwiczek więc będę go powtarzał.